zaman sen olsaydın
yollar ışıklı
yeniden yürüseydim bu yollarda
benden kaçan zamanda
avutmuyor artık
esmer bakışlar düşlerimi
zor yollardan geliyorum
düşürdüm gülüşlerimi
yaşamak..ayakta kalmak..bu küçük bir zaferdir..capcanlı olmak..vedalaşmalara ve cinayetlere rağmen neşeli olabilmek..sonunda acıya alıştık..ve neşe..elemden daha fazla cesaret gerektiriyor.......Eduardo Galeano
Kaleminden kan damlamış...
YanıtlaSilBazen öyle evet..
YanıtlaSilah ahh.. kadersiz ben.. dün bayıldığım bu şiire yorum yapmayı nasıl da içten içten istedim de beceremedim.. bugun ise el yordamı ile aradim zor buldum yorum bölümünü lakin şimdi de aklımdaki yorum kaçtı. halbuki dün akşam ne hüzünbaz bulmuştum bu şiiri, bilhassa son bölümdeki zor yollarda düşürülen gülüşlerin ne güzel bir ifade olduğunu yazacaktım:)
YanıtlaSilhatta tanıdığım ünlü bir besteciye bu şiiri bestelemesini buyuracaktım.. kader işte.. olmayınca olmuyor:)
yüreğine sağlık şairem:)
a benim arkadaşım..sen buraya sadece bir nokta koysan, ben seni anlarım ya..
YanıtlaSil.(bakiiim ne anlayacaksın şimdi bu içi dolu noktadan çiçeeeem)
YanıtlaSilhayat önde biz arkada..bir koşuşturmaca nokta
YanıtlaSil